Partnerzy portalu

slideslideslideslideslideslideslideslideslideslideslideslideslide

One Belt and One Road w impasie?

Oceniając dekadę wdrożenia projektu Pasa i Szlaku (One Belt and One Road) obserwatorzy twierdzą, że ambitny plan Pekinu budowy infrastrukturalnych połączeń handlowych Chin z krajami Eurazji, a nawet Afryki, traci impet. Niektórzy z nich kwestionują rentowność tego mega-projektu, który prezydent Xi Jinping, jego pomysłodawca, nazwał „projektem stulecia”.

fot. Pixabay

„Pekin wpadł w szał pożyczek i wydał tysiące pożyczek o wartości prawie biliona dolarów  na duże projekty infrastrukturalne rozsiane w 150 krajach. Teraz wielu kredytobiorców ma trudności ze spłatą długów związanych z projektem infrastrukturalnym wobec Pekinu – powiedział Bradley Parks (dyrektor wykonawczy AidData, grupy badawczej w College of William and Mary w Wirginii) sieci telewizyjnych kanałów informacyjnych CNBC. Za tym źródłem podajemy informacje w skrócie. 

Dodajmy, że jest druga strona medalu ekonomicznego problemu dla Chin tych inwestycji, polityczna. Jeżeli pożyczkobiorcy nie będą w stanie spłacać wziętych kredytów, istnieje możliwość jeżeli nie politycznego uzależnienia niektórych krajów, to wywierania na nich nacisków politycznych. 

Patrz też: Chińskie roszczenia regionalne tworzą napięcia gospodarcze

Zagraniczne inwestycje i pożyczki Chin

Od samego początku łączne chińskie projekty Pasa i Szlaku (OBOR) wyniosły 962 miliardy dolarów,  w tym 573 mld w kontraktach budowlanych i 389 mld dolarów w inwestycjach niefinansowych, wynika z raportu Uniwersytetu Fudan w Szanghaju. Portfel „wątpliwych” (opóźnionych w spłacie) pożyczek zagranicznych chińskich banków wzrósł z 5 proc. w 2010 roku do 60 proc. Wymaga to tworzenia rezerw finansowych.

Ponadto, jak wynika z marcowego raportu naukowców z AidData, Banku Światowego, Harvard Kennedy School i Instytutu Gospodarki Światowej w Kilonii, Chiny udzieliły 22 krajom 128 „awaryjnych pożyczek ratunkowych” o wartości 240 mld dolarów, w tym m.in., Pakistanowi, Sri Lance i Turcji. Prawie 80 proc. tych pożyczek zostało przyznanych w latach 2016 – 2021. 

Te nadzwyczajne pakiety ratunkowe Chin nie są wcale tanie, wskazuje badanie. Typowa pożyczka ratunkowa chińskich banków ma stopy w wysokości 5 procent. Oprocentowanie to jest „znacznie wyższe niż średnia stopa procentowa MFW, która wynosiła ok. 2 procent dla operacji kredytowych bez koncesji w ciągu ostatnich 10 lat”. Raport rodzi pytania o „długoterminową trwałość” całej chińskiej inicjatywy i może być „znakiem tego, co ma nadejść.”

Próba ratowania OBOR

Weifeng Zhong, starszy pracownik naukowy w Mercatus Center na George Mason University w Wirginii uważa, że „wcześniejsza strategia ekspansji OBOR nie działała dobrze” i dlatego prezydent Xi od 2020 r. próbuje ratować tę inicjatywę poprzez jej modernizację. Zhong przeprowadził np. analizę, w jaki sposób „People’s Daily”, kontrolowana przez państwo gazeta rządzącej Komunistycznej Partii Chin, omawia realizację OBOR. Do 2020 r. podkreślała „ambitne perspektywy gospodarcze dla projektów infrastrukturalnych i krajów docelowych”. Później nacisk przesunął się na znaczenie tzw. „rozwoju wysokiej jakości”. Ma to potwierdzać obserwację, że wiele projektów Pasa i Szlaku nie było opłacalnych ekonomicznie. Ale niekoniecznie z punktu widzenia politycznego.

Na haku chińskich banków

Zadłużenie krajów Azji Południowej w chińskich bankach (przeważnie państwowych) wzrosło z 4,7 mld USD w 2011 r. do 36,3 mld USD w 2020 r. Pekin jest obecnie największym wierzycielem np. Malediwów, Pakistanu i Sri Lanki, ocenia Bank Światowy. „Zwiększone zadłużenie w wielu krajach Pasa i Szlaku jest bezpośrednią konsekwencją przestrzelenia inwestycyjnego Pekinu przed 2020 r. Chiny nie tylko próbowały pożyczać na wiele projektów infrastrukturalnych, które nie mogły znaleźć innych kredytodawców w inny sposób, ale także dążyły do komercyjnych, a przynajmniej nie tak preferencyjnych warunków, co jeszcze bardziej zmniejszyło prawdopodobieństwo spłaty” – ocenia Zhong.

W ub.r. Sri Lanka po raz pierwszy nie wywiązała się ze spłaty zadłużenia. A ponieważ już w 2017 r. kraj ten podpisał prawa Chin do strategicznego portu Hambantota z powodu niewypłacalności, co wywołało alarm w krajach zachodnich, znów jest on podnoszony w związku z praktykami kredytowymi Pekinu. Nie bez kozery twierdzi się, że Pekin używa argumentu pułapki zadłużenia do „strategicznego usidlenia pożyczkobiorców”, aby później wywrzeć na nich wpływ polityczny.

Możliwość komentowania została wyłączona.

Szanowny czytelniku Od 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r (RODO). Potrzebujemy Twojej zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych w tym przechowywanych odpowiednio w plikach cookies. Klikając przycisk "Przejdź do serwisu" lub zamykając to okno za pomocą przycisku "x" wyrażasz zgodę na zasadach określonych poniżej: Zgadzam się na przechowywanie na urządzeniu, z którego korzystam tzw. plików cookies oraz na przetwarzanie moich danych osobowych pozostawionych w czasie korzystania przez ze mnie z produktów i usług świadczonych drogą elektroniczną w ramach stron internetowych, serwisów i innych funkcjonalności, w tym także informacji oraz innych parametrów zapisywanych w plikach cookies w celach marketingowych, w tym na profilowanie* i w celach analitycznych przez Intermodal News Sp. z.o.o.

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close