Wielu spedytorów chętnie skorzysta z zielonego transportu morskiego
Francuski armator i operator Neoline planuje skierować do pracy do 2023 r. pierwszy statek z napędem wiatrowym, a w następnym roku – drugi. Obsługiwać one będą przewozy towarów w kontenerach w połączeniach oceanicznych między Francją a Ameryką Północną.
Od niektórych z największych francuskich spedytorów Neoline ma już potwierdzenie chęci skorzystania z tego transportu, bowiem przyczyni się on do redukcji emisji CO2i innych gazów cieplarnianych (GHG). Zainteresowani technologią zielonego transportu morskiego są natomiast nadawcy ładunków, mogący wykazać się zmniejszeniem śladu węglowego.
Spółka Neoline powstała w 2015 roku. Jak prezentują siebie pięciu współwłaścicieli, geneza projektu Neoline polega na „zaangażowaniu grupy oficerów marynarki handlowej sfederowanych przez Michela Péry’ego, kapitana statków typu ro-ro, przekonanych, że wyzwania klimatyczne doprowadzą świat żeglugi do rozważenia nowych trybów napędowych w celu poprawy jego efektywności środowiskowej”, tak prezentuje siebie spółka. Podzielają oni też przekonanie, że to napęd wiatrowy jest jedynym prawdziwie realnym, natychmiast dostępnym i wystarczająco potężnym rozwiązaniem, aby napędzać statki towarowe.
Wyzwanie
Według Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), transport morski emituje obecnie około 940 milionów ton CO2 rocznie i jest odpowiedzialny za około 2,5 procent globalnej emisji gazów cieplarnianych (GHG). Ponieważ jak wykazuje wieloletni trend przewozi coraz więcej ładunków, bez zmian w rodzaju napędu, udział statków w emisji GHG zwiększyłby się do 2050 roku kilka razy.
IMO w 2018 r. przyjęła rezolucję, w której określono dwa cele redukcji emisji gazów cieplarnianych w żegludze morskiej, po raz pierwszy dostosowując przemysł żeglugowy do celów porozumienia paryskiego ONZ w sprawie walki ze zmianami klimatycznymi. Pierwszym z tych celów jest 40-procentowy wzrost ogólnej wydajności floty do 2030 r., a drugi to 50-procentowa redukcja do 2050 r. emisji bezwzględnych, w porównaniu z poziomem bazowym z 2008 r. Po 2050 roku emisje mają być zredukowane do zera „tak szybko, jak to możliwe”.
Jaki napęd?
Wobec tak napiętych terminów dekarbonizacji, transport morski intensywnie poszukuje alternatywnych napędów. Jednym stał się napęd LNG, dość powszechnie instalowany w nowo budowanych kontenerowcach, choć budzi on zastrzeżenia ekologów, bo powoduje zwiększoną emisję tlenków azotu.
W powijakach nadal znajdują się technologie napędu wodorowego, a napęd elektryczny, ze względu na konieczność doładowania, jest wykorzystywany ewentualnie tylko przez statki pływające na bliskich, przybrzeżnych trasach (na razie w Norwegii). Dlatego można podzielać opinię założycieli Neoline, że energia wiatru jest możliwa do wykorzystania najszybciej do napędu statków towarowych. Poszukiwania i pierwsze wdrożenia idą w różnych kierunkach – od instalacji „klasycznych” żagli, ale sterowanych automatycznie, przez żagle – rotory, po żagle spinakery – rozwijane na wysokich pułapach przed statkiem
Koncepcja Neoline
Francuska spółka planuje rozpocząć wkrótce budowę statku towarowego o długości 136-ciu metrów, który będzie miał co najmniej cztery maszty z żaglami trójkątnymi i trójkątne żagle wspomagające (np. „klasyczny” fok). Ma to pozwolić na rozwijanie prędkości (przy sprzyjających wiatrach) do 11 węzłów. Statek zostanie wyposażony w dwie rampy załadunkowe, które umożliwią załadować do 280 TEU lub 500 samochodów w konfiguracji roll-on/roll-off (ro/ro).
Pierwszy żaglowiec, który ma być skierowany z portów Francji do Baltimore, przepłynie tę trasę w około 14 dni. Będzie to o ok. pięć dni dłużej, niż obsługujące obecnie trasę kontenerowce z napędem Diesla, płynące z prędkościami od 18 do 20 węzłów (maksimum – 24 węzły, ale ze względu na większe spalanie, armatorzy zmniejszają prędkości).
Są chętni
Różnica pięciu dni w transit time jest do zaakceptowania przez wielu spedytorów zainteresowanych ofertą zielonego transportu morskiego, oceniają przedstawiciele Neoline, bowiem w takim rejsie żaglowy kontenerowiec będzie produkować około 90 procent mniej CO2. Jean Zanuttini, prezes Neoline, powiedział, że jego orderbook dla usługi linii z Europy do Ameryki Północnej na 2023 roku jest już „dobrze wypełniony”.
Z uzyskanych efektów dekarbonizacji transportu chętnie skorzysta wielu producentów, bowiem efekty te będą także pośrednio im zapisane. Chęć przewozów opon zadeklarował Michelin, producent łodzi Groupe Beneteau, producent ciężkiego sprzętu – Manitou Group czy koniaku – Jas Hennessy & Co.
Doświadczenia Neoline będą z pewnością pilnie obserwowane przez rynek. W tej fazie nie brakuje sceptyków, czy technologia napędu wiatru będzie rentowna. Sytuacja może się jednak zmienić na jej korzyść, gdy np. Unia Europejska wprowadzi wobec transportu morskiego handel emisjami (ETS EU), który sprawia, że najwięksi emitenci GHG będą płacić kary, rosnące z każdym rokiem.
Możliwość komentowania została wyłączona.
