Czy FuelEU podbije stawki frachtu?
Z początkiem br. weszło w życie unijne rozporządzenie FuelEU, nakładające na armatorów poważne koszty związane z emisjami gazów cieplarnianych statków. Za nieprzestrzeganie przepisów armatorzy mogą zapłacić słone kary i narażą się na dodatkowe sankcje.
O ile do niedawna spekulowano, czy te dodatkowe koszty zostaną przerzucone na ostatecznych klientów, to ostatnie enuncjacje armatorów nie pozostawiają złudzenia. Tak prawdopodobnie postąpi większość z nich.
Rozporządzenie
Nowe przepisy ujęte w rozporządzeniu FuelEU są częścią unijnego pakietu przepisów klimatycznych „Fit for 55”. W założeniu, mają promować – obok Europejskiego Systemu Handlu Emisjami (EU ETS), który obowiązuje żeglugę od 1 stycznia 2024 r. – stosowanie odnawialnych, niskoemisyjnych paliw i czystych technologii energetycznych napędu statków.
Ze względu na opóźnienia w procesie włączania rozporządzenia FuelEU Maritime do Porozumienia EOG (Europejski Obszar Gospodarczy), jego stosowanie będzie opóźnione w Norwegii i Islandii. Oznacza to, że porty w tych krajach są uznawane za porty państw trzecich w kontekście FuelEU, aż do momentu włączenia FuelEU do Porozumienia EOG. Według obu mechanizmów (ETS, FuelEU), uprawnienia do emisji gazów cieplarnianych będą stopniowo do roku zmniejszane do końca dekady, co ma sprawić, że ich emisja będzie coraz droższa.
Uśrednianie
W przeciwieństwie do innych aktów prawnych dotyczących dekarbonizacji działalności, FuelEU daje możliwość złagodzenia opłat, a być może pozwoli armatorom nawet czerpać korzyści finansowe.
Mechanizm „poolingu” umożliwia bowiem grupowanie przez armatora statków charakteryzujących się wysoką emisją z tymi o niskiej lub zerowej emisji.
Według niedawnych szacunków Towarzystwa klasyfikacyjnego Lloyd’s Register (LR), połączenie dziesięciu kontenerowców o pojemności 19 000 TEU z tylko jednym tej klasy, Lae napędzanym metanolem, pozwoliłoby zaoszczędzić armatorowi w ciągu czterech lat 277 mln euro. To kwota, która znacznie przewyższa obecny koszt budowy kontenerowca napędzanego metanolem.
Koszty
Za nieprzestrzeganie FuelEU armatorzy zapłacą około trzykrotność kosztów ekwiwalentu energetycznego oleju opałowego o bardzo niskiej zawartości siarki (VLSFO), czyli 2 400 euro za tonę, przy czym kwota ta ma wzrosnąć w nadchodzących latach.
Jeśli armator nie przestrzegał przepisów, w następujących po sobie lata jego składka wzrośnie akumulacyjnie, bardziej niż kolejne roczne podwyżki. Oznacza to, że nawet jeżeli armatorzy mogą nie przestrzegać przepisów, koszty FuelEU i tak będą rosły, stając się poważnym obciążeniem dla ich działalności.
„Podczas gdy system EU ETS nakłada obecnie znacznie wyższe koszty dla typowego statku, około trzykrotnie, to w ciągu następnej dekady sytuacja ta ulegnie odwróceniu do tego stopnia, że koszt FuelEU stanie się wielokrotnie wyższy niż koszt ETS” – powiedział Albrecht Grell, dyrektor zarządzający OceanScore, firmy oferującej rozwiązania dekarbonizacyjne w rozmowie z portalem The Loadstar.
Obecnie koszt FuelEU stanowi jedną trzecią kosztów ETS, ale do 2050 r. będzie już znacznie wyższy.
Pytanie zasadnicze
Kontenerowe linie żeglugowe już od kilku lat przygotowują się do tych nowych przepisów i powstrzymania wzrostu kosztów, modernizując flotę statków. Jak wskazują dane firm analitycznych, nowe kontenerowce, z niskoemisyjnym napędem (zwykle dualnym) stanowią już 7-8 proc. globalnej floty (w ujęciu zdolności przewozowych). Jednak ten popyt spowodował, że stocznie przyjmują nowe zamówienia z realizacją w końcu dekady. Wielu przewoźników będzie więc ponosić nowe koszty. Czy doliczą je do stawek frachtu? Tak, niektórzy przewoźnicy już ogłosili zamiar przeniesienia kosztów FuelEU na swoich klientów. Np. Hapag-Lloyd ostrzegł, że ceny mogą „mniej więcej się podwoić się”.
Możliwość komentowania została wyłączona.
