Jak powstaje Green Hydrogen Hub w Rotterdamie
Zarząd portu w Rotterdamie współpracuje z różnymi partnerami w celu utworzenia sieci wodorowej na dużą skalę w całym kompleksie portowym. Dzięki czemu Rotterdam stanie się międzynarodowym centrum: produkcji, importu, zastosowania i transportu wodoru do innych krajów Europy Północno-Zachodniej. System węzłów przeładunkowych przewidziany przez port umożliwi również Rotterdamowi utrzymanie pozycji ważnego portu energetycznego nie tylko dla tego regionu.
Decyzje inwestycyjne zarząd porty opiera na trzech przesłankach i założeniach. Po pierwsze, rola wodoru w transporcie i gospodarce będzie rosła. Oprócz zastąpienia gazu ziemnego w celu wytwarzania ciepła w przemyśle przetwórczym, wodór staje się podstawą zrównoważonej chemii do wytwarzania produktów. Ponadto wodór staje się ważnym nośnikiem energii w lotnictwie i żegludze, ciężkim transporcie drogowym oraz zaopatrzeniu w ciepło w gospodarstwach domowych i szklarniach.
Po drugie, rola wodoru będzie rosła wraz z rosnącymi oczekiwania i wymogami prawno-ekonomicznymi obniżania emisji CO2, a zarazem doskonaloną technologią elektorolizy. Po trzecie, tylko świadczenie usług na dużą skalę i różnorodność usług zapewni portowi odgrywanie wiodącej roli na arenie międzynarodowej, a także będzie motorem gospodarki narodowej Niderlandów.
Parki konwersji
W kwietniu 2022 r. zarząd portu ogłosił, że Shell jest pierwszą firmą, która podpisała umowę na wykorzystanie rurociągu wodorowego w porcie – z Maasvlakte do Pernis. Układa go operator infrastruktury przesyłowej, Gasunie we współpracy z zarządem portu. Rurociąg będzie oddany do użytku na przełomie 2024-25 r. W terminie późniejszym ma być podłączony do krajowej i międzynarodowej sieci wodorowej.
Rzeczniczka portu w Rotterdamie powiedziała niedawno, że obecnie planowane są dwa zielone parki konwersji wodoru. Conversion Park 1, który ma generować do 2030 roku 2,5 GW energii, jest przeznaczony dla czterech instalacji elektrolizerów (urządzeń rozkładających elektrolit pod wpływem zewnętrznego źródła prądu – na wodór), spośród których „jeden jest obecnie budowany”. Natomiast Conversion Park 2 jest przeznaczony „dla strony, która wygra przetarg na Windpark I Jmuiden-Ver o mocy do 1 GW”.
Z informacji wynika, że Shell będzie zużywał do 200 MW energii w elektrolizerach. Wśród innych firm, które będą budować takie instalacje w porcie, wymienia się Air Liquide (zgłasza zapotrzebowanie też na moc 200 MW) i H2-Fifty (chce wykorzystać 250 MW).
Inne obiekty
Port twierdzi, że pozostały obszar inwestycji zostanie zajęty przez podstację elektryczną, tzw. resztkową ciepłownię (ciepło resztkowe jest produktem ubocznym elektrolizy i produkcji wodoru, podczas której traci się do 25 proc. energii, ale zarazem odzyskiwanym źródłem energii) oraz na stację konwersji DC-AC obsługiwaną przez TenneT, krajowego operatora sieci wysokiego napięcia.
TenneT jest wiodącym europejskim operatorem systemu przesyłowego energii elektrycznej (OSP) z główną działalnością w Holandii i Niemczech, z siecią ponad 23 900 km linii wysokiego napięcia. Zapewnia dostawy energii elektrycznej do 42 mln użytkowników końcowych.
Farmy wiatrowe wspierają projekt portu
Istotne w założeniach inwestycyjnych portu i operatorów jest to, że w Rotterdamie w procesie elektrolizy będzie produkowany zielony wodór, tj. wykorzystujący w 100 proc. energię elektryczną pochodzącą z pobliskich morskich farm wiatrowych. Warto przypomnieć, że w Europie zaawansowane są plany budowy instalacji wodorowych m.in. w portach w Walencji i Antwerpii.
Możliwość komentowania została wyłączona.
