Jakie są perspektywy pojazdów autonomicznych na kolei?
prof. Marianna Jacyna
Wprowadzenie autonomicznych pociągów będzie można z powodzeniem określać mianem trzeciej rewolucji na kolei zaraz po wprowadzeniu zasilania pojazdów prądem elektrycznym oraz późniejszego wybudowania pierwszych odcinków kolei dużych prędkości.
Autonomiczny pociąg będzie na kolei systemem przyszłości dzięki integracji danych z różnych systemów jak chociażby TMS i ERTMS. Automatyzacja procesu prowadzenia pociągu pozwoli m.in. na pozycjonowanie wszystkich pociągów względem siebie, co z kolei umożliwi optymalizację ruchu pociągów, profilów ich prędkości czy stylu prowadzenia na całej sieci. Wprowadzenie pociągów autonomicznych wpłynie pozytywnie na zwiększenie przepustowości systemu kolei dzięki możliwości optymalizacji prędkości pociągów i tym samym podniesienia wydajności linii kolejowych. Zwiększy się także punktualność tego typu środków transportu poprzez zminimalizowanie błędów człowieka.
Obok punktualności znacznej poprawie ulegnie także bezpieczeństwo pasażerów i ładunków. Dodatkowo optymalizacja ruchu pociągów wyeliminuje niepotrzebne straty energii, dzięki czemu transport kolejowy stanie się bardziej ekologiczny i tańszy. Połączenie tych czynników wpłynie na lepszą wydajność pracy oraz elastyczność kolei a tym samym na jej konkurencyjność względem innych gałęzi transportu.
Oczywiście automatyzacja ruchu pociągów będzie procesem obejmującym szereg etapów, aż do uzyskania autonomiczności tych pojazdów. Kolejne poziomy automatyzacji zależeć będą nie tylko od wprowadzania kolejnych innowacji technicznych i technologicznych ale również od zaangażowania jednostek naukowych, samorządowych czy samego przemysłu przemysłu.
Postępująca automatyzacja systemów prowadzenia pociągów i zarządzania ich ruchem wymagać będzie zaangażowania wysoko wykfalifikowanej kadry pracowniczej. Osoby obsługujące tego typu systemy będą musiały posiadać specjalistyczną wiedzę, wychodzącą daleko poza obszary typowe dla obecnych zasad sterowania i organizacji ruchu kolejowego. Zatem to przed jednostkami naukowo badawczymi/uczelniami wyższymi stanie zadanie wykształcenia odpowiedniej kadry, która wiedzę i umiejętności zdobyte w toku studiów będzie mogła wykorzystać do bieżącej pracy oraz rozwoju systemu automatycznego prowadzenia pociągów i zarządzania ich ruchem.