Dlaczego warto inwestować w transport intermodalny?
dr. Mirosław Antonowicz
Transport intermodalny wykazuje stałą tendencję wzrostową w krajach zachodnich Unii Europejskiej, wyłączając czasy kryzysów gospodarczych, które oczywiście negatywnie oddziałują na wszystkie gałęzie gospodarki, zmniejszając zainteresowanie również tego rodzaju przewozami.
W Polsce również jest widoczna tendencja stałego wzrostu przewozów intermodalnych. Wskaźnik średniego zagregowanego rocznego tempo wzrostu (CAGR) w przewozach jednostek intermodalnych koleją na terenie Polski dla lat 2018-19 wynosił pomiędzy 13 a 15 procent. Dzięki czemu nasz kraj zbliżył się do średniej unijnej w tym zakresie. Dynamika stałego wzrostu jest spowodowana głównie szybkim rozwojem przewozów intermodalnych na Nowym Jedwabnym Szlaku oraz wymianą międzynarodową w oparciu o porty trójmiejskie. Sprawia to, że zasadne wydają się inwestycje w jego dalsze usprawnianie, czyli inwestycje w specjalistyczny tabor oraz infrastrukturę punktową – terminale przeładunkowe oraz współdziałające z koleją magazyny i sortownie.
Pomimo widocznych tendencji wzrostowych pandemia koronawirusa i restrykcje z nią związane spowodowały w I kwartale 2020 chwilowy spadek przewozów towarowych na Nowym Jedwabnym Szlaku. Jednak stopniowo luzowanie restrykcji i obostrzeń, a także potrzeba szybkiego uruchomienia gospodarek, spowodowała szybkie odwrócenie tej krótkotrwałej tendencji. Nie bez znaczenia były również ograniczenia w towarowym ruchu lotniczym, co wymusiło na niektórych gestorach ładunków korzystanie z towarowego transportu kolejowego. Dlatego w maju przepustowość szlaków tranzytowych okazała się już zbyt mała w stosunku do potrzeb. Żeby utrzymać tendencję wzrostową i zainteresowanie nowych klientów zasadne, jest inwestowanie w rozwiązania zwiększające przepustowość szlaków kolejowych oraz rozbudowę infrastruktury towarzyszącej. Należy dołożyć wszelkich starań, by przekonać gestorów do pozostania przy transporcie kolejowym, również po ustaniu pandemii. Jeśli się tak stanie, polska gospodarka będzie czerpać długofalowe korzyści z obsługi tranzytu w relacji Unia Europejska – Wschód. W przeciwnym wypadku istnieje ryzyko przekierowania ładunków na trasy omijające Polskę oraz zwiększenie udziału w transporcie intermodalnym terminali zlokalizowanych za polskimi granicami na wschodzie i północy.
Inwestycje w transport intermodalny to nie tylko olbrzymia szansa dla polskiej gospodarki, ale również możliwość zmniejszenia emisji CO2, co jest jednym z priorytetów polityki klimatycznej Unii Europejskiej, a także natężenia ruchu towarowego transportu drogowego i jego negatywnego wpływu na komfort, bezpieczeństwo i stan szlaków drogowych. Dlatego dobrym pomysłem jest rozwój kolejowych przewozów naczep samochodowych nieodpornych na skutki unoszenia tj. nienadających się do przeładunku reach stackerami ani suwnicami. To ważny segment rynku i dobry kierunek rozwoju gdyż, z uwagi na to, że drogowy transport kontenerowy stanowi jedynie 1 proc. wolumenu przewozów samochodowych! Przejęcie części rynku przewozu naczep samochodowych nieodpornych na skutki unoszenia w znacznym stopniu zwiększyłaby potencjał kolei, a także ograniczyłoby negatywne skutki transportu drogowego. Francuskie badania pokazują jasno, że przejazd jednej 2-osiowej ciężarówki o masie 20 ton niszczy nawierzchnię drogową w stopniu porównywalnym do przejazdu ponad 3 mln samochodów osobowych! Ograniczenie frachtu drogowego na rzecz rozwoju kolei byłoby zatem czystą korzyścią nie tylko środowiska, stanu, komfortu i bezpieczeństwa drogowego, ale również budżetów państwa i samorządowych, w zakresie ograniczenia kosztów naprawy infrastruktury drogowej.
Możliwość komentowania została wyłączona.
